انتخاب جرثقیل مناسب، راندمان ساخت و ساز را افزایش می دهد.

در سایت‌های ساختمانی که دائماً در حال تحول هستند، مجموعه‌ای از ماشین‌آلات سنگین چشم‌نواز است. در میان اینها، جرثقیل‌های مرتفع به عنوان برجسته‌ترین‌ها، مسئولیت‌های عظیمی را بر عهده دارند. چه برای تازه‌واردها و چه برای متخصصان باتجربه، انواع جرثقیل‌های ناآشنا یا اصطلاحات فنی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. آیا تا به حال در انتخاب تجهیزات بالابر مناسب مشکل داشته‌اید؟

این راهنما مروری کامل بر انواع جرثقیل‌ها ارائه می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا ویژگی‌ها، کاربردها و تمایزات آنها را درک کنید تا تصمیمات آگاهانه‌ای برای پروژه‌های خود بگیرید.

جرثقیل‌ها در درجه اول به دو گروه تقسیم می‌شوند: ثابت و متحرک. جرثقیل‌های ثابت سازه‌های دائمی یا نیمه‌دائمی هستند که به زمین یا ساختمان‌ها متصل شده‌اند و به حرکت بارها در مسیرهای از پیش تعیین‌شده محدود می‌شوند. جرثقیل‌های متحرک که روی ریل یا چرخ نصب می‌شوند، انعطاف‌پذیری را برای جابجایی بین محل‌های کار ارائه می‌دهند.

برخلاف همتایان ثابت خود، جرثقیل‌های متحرک به مسیرهای مشخص محدود نمی‌شوند. برخی از آنها حتی دارای قابلیت‌های «بارگیری و حمل» هستند و مواد بالابر را مستقیماً حمل می‌کنند. با این حال، برخی از مدل‌های متحرک برای عملکرد ایمن به پایه‌های جانبی، وزنه‌های تعادل یا مونتاژ در محل نیاز دارند.

این تأسیسات دائمی محکم به فونداسیون‌ها یا سازه‌ها متصل می‌مانند و منحصراً در امتداد مسیرهای ثابت کار می‌کنند.

این سیستم‌ها دارای یک پل هستند که در امتداد ریل‌ها حرکت می‌کند و یک بالابر به صورت افقی از آن عبور می‌کند. معمولاً در انبارها و کارخانه‌ها مستقر می‌شوند، ایمنی و کارایی را هنگام جابجایی بارها از 0.25 تا 400 تن افزایش می‌دهند.

ویژگی‌های کلیدی عبارتند از:

• چارچوب "پل" که مناطق کاری را پوشش می‌دهد
• تأسیسات دائمی برای جابجایی مکرر مواد
• انواع شامل جرثقیل‌های دروازه‌ای، تک ریلی، بازویی و ایستگاهی

این غول‌های عمودی که بر آسمان‌خراش‌های شهری مسلط هستند، ساخت‌وسازهای مرتفع را تسهیل می‌کنند. اجزای آنها عبارتند از:

• دکل عمودی
• بازوی افقی با ترولی و بلوک قلاب
• قابلیت چرخش 360 درجه (چرخش)

مونتاژ معمولاً به جرثقیل‌های متحرک کوچکتر نیاز دارد. سه نوع اصلی وجود دارد:

اینها با پیکربندی "L" معکوس، امکان چرخش بازوی افقی را در حالی که ارتفاع بار را در حین حرکت حفظ می‌کنند، فراهم می‌کنند. در ابتدا از نظر ظرفیت محدود بودند، اما اکنون سقف‌های تخت مدرن بارهای 32 تا 50 تنی را جابجا می‌کنند.

اینها که به جرثقیل‌های لافینگ نیز معروف هستند، از بازوهای خرپایی استفاده می‌کنند که به صورت عمودی حرکت می‌کنند (لافینگ). مزایا عبارتند از:

• ظرفیت بالابری بیشتر از سقف‌های تخت
• شعاع چرخش جمع و جور برای سایت‌های شلوغ
• هماهنگی چند جرثقیلی بهبود یافته

این واحدهای قابل حمل دارای دکل‌های تاشو و بازوهای افقی هستند که ارائه می‌دهند:

• چارچوب‌های سبک‌تر
• قابلیت حمل و نقل
• حداکثر ظرفیت‌های کمتر

ایده‌آل برای پروژه‌هایی که نیاز به هماهنگی دقیق بین ساختمان‌ها یا جابجایی مکرر دارند.

این واحدهای تخصصی، ارتفاع قلاب را در حالی که بازو به سمت داخل/خارج حرکت می‌کند، حفظ می‌کنند، که برای عملیات دقیق در سطح زمین عالی است. رایج در کشتی‌سازی، جابجایی بار و ساخت‌وساز.

این جرثقیل‌ها که روی پلتفرم‌های متحرک نصب شده‌اند، دارای بوم‌های قابل افزایش با چرخش 360 درجه هستند. قابلیت تردد آنها در جاده بسته به نوع متفاوت است.

سنگین‌ترین انواع متحرک از ریل‌های تانک مانند استفاده می‌کنند که قادر به بلند کردن 2500+ تن هستند. ویژگی‌ها عبارتند از:

• الزامات مونتاژ گسترده در محل
• عدم نیاز به پایه‌های جانبی (ریل‌ها پایداری را فراهم می‌کنند)
• وضعیت غیرقانونی برای جاده
• گزینه‌های بوم خرپایی یا تلسکوپی

این واحدهای چهار چرخ که برای محیط‌های چالش‌برانگیز طراحی شده‌اند، دارای ویژگی‌های زیر هستند:

• بوم‌های تلسکوپی (تا ظرفیت 165 تن)
• قاب‌های جمع و جور برای فضاهای تنگ
• وضعیت غیرقانونی برای جاده
• عملکرد وابسته به پایه‌های جانبی

این واحدهای کامیونی که قابلیت‌های جاده‌ای و خارج از جاده را ترکیب می‌کنند، ارائه می‌دهند:

• 4-18 چرخ بسته به اندازه
• ظرفیت تا 1200 تن
• مانورپذیری کاهش یافته در شرایط سخت

انواع قانونی برای جاده با ظرفیت حدود 45 تن، ایده‌آل برای بارهای سبک‌تر.

واحدهای چهار چرخ جمع و جور با ظرفیت 4 تا 10 تن، که برای حمل مواد در سراسر سایت‌ها طراحی شده‌اند.

جرثقیل‌های ثابت در عملیات تکراری و محدود به مسیر عالی هستند، در حالی که انواع متحرک انعطاف‌پذیری بی‌نظیری را ارائه می‌دهند. درک این تفاوت‌های اساسی، انتخاب بهینه تجهیزات را برای نیازهای هر پروژه تضمین می‌کند.